2. 1922 - 1940: Η δημιουργία της εργατικής
κοινής γνώμης.
του ΚΩΣΤΑ ΦΟΥΝΤΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η τρίτη φάση στη συγκέντρωση της
εργατικής δύναμης στις ελληνικές πόλεις ξεκινά με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η
παρουσία των προσφύγων άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο για τη χώρα προκαλώντας αλλαγές
και μετασχηματισμούς σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής, στη χωροταξική
ανάπτυξη των πόλεων, ακόμη και στη στρατηγική του εργατικού κινήματος. Οι
πρόσφυγες προμήθευσαν τις πόλεις με εργατική δύναμη χωρίς αγροτικούς δεσμούς
και δυνατότητα επιστροφής στο χωριό, γι’ αυτό το 1922 πρέπει να θεωρηθεί τομή
μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης φάσης. Η σταθεροποίηση όμως του εργατικού
δυναμικού στις πόλεις δεν ευνόησε τελικά την οργανωτική ανάπτυξη των
συνδικάτων. Η συνδικαλιστική ενότητα της προηγούμενης φάσης, όπου τουλάχιστον
είχε επιτευχθεί, κατακερματίστηκε. Διαμορφώθηκαν πάρα πολλά σωματεία, τα
περισσότερα από διασπάσεις παλαιοτέρων. Ακόμη και οι καλύτερα οργανωμένοι
επαγγελματικοί κλάδοι όπως οι καπνεργάτες και οι σιδηροδρομικοί δεν έμειναν
ανεπηρέαστοι: ο συνδικαλιστικός τους χώρος κατακλύσθηκε από δεκάδες ομοειδή
σωματεία. Οι πρόσφυγες φαίνεται ότι συνέβαλαν καταλυτικά σε αυτή την εξέλιξη,
καθώς η παρουσία τους συνοδεύτηκε από υπερπροσφορά ανειδίκευτης κυρίως
εργασίας, από έντονη δημοσιονομική αστάθεια, από υψηλό πληθωρισμό που περιόριζε
την αγοραστική δύναμη του εργατικού εισοδήματος και από έντονη και διαρκή
ανεργία. Τα δεδομένα αυτά ευνόησαν τους εργοδότες έναντι των εργατών και τους
έδωσαν τη δυνατότητα να αμφισβητήσουν τις εργατικές κατακτήσεις της
προηγούμενης περιόδου.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου